大唐：李世民求我出山
大唐：李世民求我出山最新章节：
银袍女子冷笑一声，翻手收起了白色天牛，两手不断挥动起来
我若真转身离开，信不信你师傅马上会喊我有事相商？你这面皮呢，还得磨炼！
就像是火焰上浇上了冷水一样，炼器炉之中发出一阵阵的怪声
正要拿出元婴真人的架子拒绝这样的要求，李绩却用神识阻止了她！
伪娘发出了一声尖叫，随即一脸惊喜兰花指翘起放在了嘴边满脸惊喜道：“天呐，老同学杨毅云~”
一道道迷蒙的青色灵光如剑般飞出，一闪而逝的没入了第一柄石剑内
“嗡……”不久之后，杨云帆看到，宝幢古佛原本头颅所在的位置，无端的散发出了金色的光芒
他准备回头就把这东西，拿去云雾山庄，鉴定一番
久而久之，她便忘记了这些事情，将这红莲禁典，随意的扔在自己的储物袋之中
这样的盟友已经是核心盟友性质，重楼身处左周当然不可能视而不见，于是时常远出长柄，为苍穹剑门消灾解难
大唐：李世民求我出山解读：
yín páo nǚ zǐ lěng xiào yī shēng ， fān shǒu shōu qǐ le bái sè tiān niú ， liǎng shǒu bù duàn huī dòng qǐ lái
wǒ ruò zhēn zhuǎn shēn lí kāi ， xìn bù xìn nǐ shī fù mǎ shàng huì hǎn wǒ yǒu shì xiāng shāng ？ nǐ zhè miàn pí ne ， hái dé mó liàn ！
jiù xiàng shì huǒ yàn shàng jiāo shàng le lěng shuǐ yī yàng ， liàn qì lú zhī zhōng fā chū yī zhèn zhèn de guài shēng
zhèng yào ná chū yuán yīng zhēn rén de jià zi jù jué zhè yàng de yāo qiú ， lǐ jì què yòng shén shí zǔ zhǐ le tā ！
wěi niáng fā chū le yī shēng jiān jiào ， suí jí yī liǎn jīng xǐ lán huā zhǐ qiào qǐ fàng zài le zuǐ biān mǎn liǎn jīng xǐ dào ：“ tiān nà ， lǎo tóng xué yáng yì yún ~”
yī dào dào mí méng de qīng sè líng guāng rú jiàn bān fēi chū ， yī shǎn ér shì de mò rù le dì yī bǐng shí jiàn nèi
“ wēng ……” bù jiǔ zhī hòu ， yáng yún fān kàn dào ， bǎo chuáng gǔ fú yuán běn tóu lú suǒ zài de wèi zhì ， wú duān de sàn fà chū le jīn sè de guāng máng
tā zhǔn bèi huí tóu jiù bǎ zhè dōng xī ， ná qù yún wù shān zhuāng ， jiàn dìng yī fān
jiǔ ér jiǔ zhī ， tā biàn wàng jì le zhè xiē shì qíng ， jiāng zhè hóng lián jìn diǎn ， suí yì de rēng zài zì jǐ de chǔ wù dài zhī zhōng
zhè yàng de méng yǒu yǐ jīng shì hé xīn méng yǒu xìng zhì ， zhòng lóu shēn chù zuǒ zhōu dāng rán bù kě néng shì ér bù jiàn ， yú shì shí cháng yuǎn chū zhǎng bǐng ， wèi cāng qióng jiàn mén xiāo zāi jiě nán
